Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του σχολείου μας η παρουσίαση του βιβλίου της μαθήτριάς μας της Γ΄ Γυμνασίου, Κλέα Μουφάλι “Δοσμένοι σε μια υπόσχεση”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΖΕΝΙΘ. Πρόκειται για την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια, η οποία αγκαλιάστηκε ένθερμα από τις εκδόσεις ΖΕΝΙΘ. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε η υπεύθυνη των εκδόσεων, κ. Μελίνα Τούντα, η Κλέα, αν και μικρή στην ηλικία, βαθμολογήθηκε με άριστα από όλη την ομάδα των εκδόσεων. Η Διευθύντρια του σχολείου μας κ. Χατζηπαναγιώτη τόνισε τις αρετές και το πολύπλευρο ταλέντο που διαθέτει η μικρή μας μαθήτρια, καθώς και το θάρρος που τη διακρίνει για να κυνηγήσει το όνειρό της να δει το έργο της τυπωμένο.
Το βιβλίο παρουσίασε η φιλόλογος Ανθή Ρουμπελάκη, αποσπάσματα διάβασαν οι μαθήτριες Ειρήνη Όγκα και Κατερίνα Πυθαρούλη, ενώ η όλη εκδήλωση πλαισιώθηκε μουσικά από ομάδα παιδιών της χορωδίας και της ορχήστρας του 2ου και 3ου Γυμνασίου Αγίου Νικολάου (Ηλίας Κότσκος, Μελίνα Καλλιβρετάκη, Μάνος Λεμπιδάκης, Γιώργος Μαρνέλλος, Θάνος Μπελούκας, Γιώργος Πεδιαδίτης). Η ίδια η μικρή συγγραφέας συνομίλησε με το κοινό και υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου της.
Ακολουθεί το κείμενο της βιβλιοπαρουσίασης, στο οποίο εμπεριέχονται και ενδεικτικά αποσπάσματα:
Δοσμένοι σε μια υπόσχεση
«Η Ευατζελίν αν και πριγκίπισσα δεν ελέγχει τη ζωή της. Λίγο πριν την ενηλικίωσή της οι γονείς της, της επιβάλλουν να κάνει έναν γάμο χωρίς αγάπη.
Πάντα υπάκουε στους κανόνες και δεν πίστευε ποτέ ότι υπάρχει αληθινή αγάπη. Αυτό ίσχυε, μέχρι που ήρθε εκείνος. Ο Ράιαν, ο σωματοφύλακάς της. Παρά τους κανόνες ερωτεύονται κεραυνοβόλα. Υπάρχουν αρκετά εμπόδια στη σχέση τους αλλά το χτύπημα των καρδιών τους δεν θα τους επιτρέψει να μείνουν χώρια. Πόσο μακριά θα φτάσουν για την αγάπη; Θα βγει ο έρωτάς τους θριαμβευτής;» διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου…
Έχουμε να κάνουμε, λοιπόν, σε ένα πρώτο επίπεδο, με μια ερωτική ιστορία και παράλληλα με ένα ιπποτικό, θα λέγαμε, μυθιστόρημα που μας μεταφέρει σε έναν άλλο χώρο και χρόνο. Το ΔΟΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ, όμως, είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Είναι μια ιστορία που μιλάει για τον θρίαμβο της αγνής, αληθινής αγάπης, για την ευσυνειδησία και την αίσθηση του χρέους και του καθήκοντος που έχει ένας σωστός ηγέτης απέναντι στον λαό του, για την αδερφική αγάπη, για την αντίσταση στην καταπίεση, για τη φρίκη του πολέμου, για τη δύναμη της πραγματικής φιλίας που φτάνει μέχρι την αυτοθυσία…
Ας δούμε, πώς ξετυλίγεται το νήμα της ιστορίας μας…
Η Ευατζελίν, η κεντρική ηρωίδα της ιστορίας μας, είναι η νέα βασίλισσα της Δανίας. Μεγάλο βάρος για μια νεαρή κοπέλα, ειδικά για ένα άτομο τόσο ευσυνείδητο και με ισχυρή την αίσθηση του καθήκοντος όπως αυτή. Πέρα από τον τίτλο της, δεν παύει να είναι μια νεαρή κοπέλα με ανησυχίες, ευαισθησίες, ειλικρινή αγάπη για τους ανθρώπους γύρω της. Ασφυκτιά μέσα στους περιορισμούς του ρόλου της αλλά και μέσα στο καταπιεστικό οικογενειακό περιβάλλον, όπως, άλλωστε, πολλές κοπέλες στην ηλικία της… Η σχέση με τους γονείς της τυπική, ή, ακόμα χειρότερα, ψυχρή. Ιδιαίτερο παράπονο εκφράζει για τη μητέρα της, η οποία πάντα δείχνει απόμακρη και ανέκφραστη, με βλέμμα πάντα αδιάφορο, έτοιμη να εκφράσει μόνο αρνητικά σχόλια σχετικά με τα ενδιαφέροντά της κόρης της.
Το συναισθηματικό αυτό κενό έρχεται να αναπληρώσει η αγαπημένη της Φελίσια, ο άνθρωπος που τη μεγάλωσε και τη φρόντισε τόσα χρόνια, ενώ οι γονείς της ήταν απασχολημένοι με τις βασιλικές τους υποχρεώσεις. «Σε αντίθεση με τα μαθήματα καλών τρόπων, εκείνη μου έμαθε από τότε που ήμουν μικρή πως το να κλαίει κάποιος δεν είναι ντροπή, ούτε αδυναμία», λέει χαρακτηριστικά η Ευατζελίν.
Αλλά ας ακούσουμε από την ίδια την πριγκίπισσά μας πώς πραγματικά νοιώθει …
«Όλοι θεωρούν πως είναι διασκεδαστικό να είσαι πριγκίπισσα, να έχεις όλα τα μάτια στραμμένα επάνω σου, υπηρέτες να σε φροντίζουν, πανάκριβα ρούχα… Κανείς δεν βλέπει τη θλίψη που κρύβεται πίσω από ένα ψεύτικο χαμόγελο, το οποίο στις δημόσιες εμφανίσεις σε ακολουθεί πάντα, αφού δεν έχεις καν την πολυτέλεια να δείχνεις την παραμικρή αδυναμία. Δεν υπάρχει χρόνος για όνειρα αφού η ζωή σου είναι προγραμματισμένη με κάθε λεπτομέρεια και κανείς δεν ρωτά τη γνώμη σου. Δεν ξέρεις τι σημαίνει αγάπη και οικογένεια. Μαθαίνεις από μικρή να υποκρίνεσαι και να μην αφήνεις τους άλλους να διαβάσουν τις σκέψεις σου, πόσω μάλλον τα συναισθήματά σου! Μερικές φορές, όταν λέω «καλά είμαι» θέλω κάποιος να με κοιτάξει στα μάτια, να με αγκαλιάσει σφιχτά και να μου πει: «Το ξέρω ότι δεν είσαι!»
Τα λιμνάζοντα νερά της άχαρης βασιλικής της ζωής έρχεται να ταράξει η γνωριμία της με τον Ράιαν, έναν νεαρό που οι γονείς της διορίζουν ως σωματοφύλακά της. Σε αντίθεση με την πολυτελή ζωή στο παλάτι, ο Ράιαν ζει σε πολύ δύσκολες συνθήκες, έχοντας χάσει τους γονείς του σε δυστύχημα και αναλάβει την ευθύνη της μικρής του αδερφής, της Γκρέις. Η δουλειά στο παλάτι είναι σανίδα σωτηρίας για εκείνον και τη μικρή του αδερφή, αλλά και κομβικό σημείο που θα αλλάξει καθοριστικά τη ζωή τους για πάντα.
Όπως είναι αναμενόμενο, η Ευατζελίν ερωτεύεται τον όμορφο και τρυφερό σωματοφύλακά της, κάτι τέτοιο, όμως, δεν είναι αποδεκτό από την οικογένειά της. Μια πριγκίπισσα πρέπει να παντρεύεται γαλαζοαίματο και για την Ευατζελίν οι γονείς της έχουν ήδη επιλέξει για αυτήν τον πρίγκιπα Φίλιπ, με τον οποίο δεν έχει κανένα κοινό σημείο αναφοράς …
«Ακούω μόνο το όνομα Φίλιπ που, από ότι καταλαβαίνω, είναι ο πρίγκιπας με τον οποίον την αναγκάζουν να παντρευτεί. Χάνω την ισορροπία μου και βρίσκομαι πάλι με το σπαθί της Ευατζελίν να με σημαδεύει. Αυτήν τη φορά όμως, δεν είναι περήφανη και δεν δείχνει να τη νοιάζει που κέρδισε. Απλά πετάει το σπαθί και μπορώ να δω τα δάκρυα στα μάτια της, πριν μου γυρίσει την πλάτη.
«Δεν θέλεις να τον παντρευτείς;» ρωτάω ξέπνοα.
«Φυσικά και δεν θέλω».
«Και θα σε αναγκάσουν; Στο κάτω-κάτω είναι οι γονείς σου».
Το γέλιό της ακούγεται πικρό σαν μια απελπισμένη κραυγή γεμάτη πόνο.
«Δεν τους ξέρεις. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα. Δεν θα με ρωτήσουν, αν θέλουν να κάνουν κάτι, απλά θα το κάνουν».
«Και δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγεις αυτόν τον γάμο;»
«Όχι Ράιαν, δεν υπάρχει» προφέρει απεγνωσμένα. «Συγγνώμη, δεν ξέρω γιατί στα λέω όλ’ αυτά. Θέλω να μείνω μόνη!»
Φεύγει τρέχοντας, χωρίς να προλάβω να πω κάτι. Αυτό εννοούσα, πριν με τη φούσκα. Τώρα κάποιος μόλις την έσκασε κι αισθάνομαι τον πόνο που φοβόμουν ότι θα νιώσω. Να τη θέλω, αλλά να μην μπορώ να την έχω! Είναι δύσκολο να περιμένω κάτι που ξέρω ότι μπορεί να μη συμβεί ποτέ. ‘Όμως, είναι ακόμα πιο δύσκολο να αφεθώ στη μοίρα μου, όταν ξέρω πως βρήκα αυτήν που θέλω».
Οι δύο ερωτευμένοι νέοι μοιάζει να είναι παγιδευμένοι σε ένα δίχτυ, από το οποίο είναι δύσκολο έως αδύνατο να ξεφύγουν …
Η αγάπη των δύο ηρώων μας είναι, όμως, πιο δυνατή από κάθε εμπόδιο. Έτσι θα το σκάσουν και θα αποδράσουν σε ένα υπέροχο μέρος μέσα στη φύση, μακριά από κοινωνικές συμβάσεις… Όλα είναι παραμυθένια, μέχρι που ξεσπάει πόλεμος στη χώρα και η Ευατζελίν πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της ως ευσυνείδητη ηγέτης του κράτους της…
«Το σκοτάδι έχει απλωθεί παντού και τα πρώτα αστέρια κάνουν την εμφάνισή τους. Δεν κατάλαβα, πότε φτάσαμε. Δίπλα μου ο Ράιαν είναι σιωπηλός. Θα ήθελα ένα από τα αστεία του αυτήν τη στιγμή, να ελαφρύνει κάπως τη βαριά ατμόσφαιρα αλλά το μόνο που κάνει είναι να μου σφίγγει το χέρι. Περπατάμε δίπλα-δίπλα καθώς κάθε μου ανάμνηση από τον τελευταίο μήνα ξεμακραίνει και αντικαθίσταται από μια παράξενα δυσάρεστη αίσθηση.
Νιώθω σαν να μην έφυγα ποτέ, σαν να ήταν ένα όνειρο, μια ψευδαίσθηση που απλά τελείωσε. Προσπαθώ να διώξω το χάος που υπάρχει στο μυαλό μου. Σκέψεις και συναισθήματα συγκρούονται μεταξύ τους. Ένα κενό με κυριεύει. Ο λογισμός μου τρέχει, ενώ αναρωτιέμαι αν είναι ή όχι ικανοί να τον σκοτώσουν. Το να μείνει ζωντανός, αν υπακούσω στις εντολές τους, ίσως να είναι η μόνη ελπίδα… Μα δεν πιστεύω πως θα δείξουν τέτοια καλοσύνη».
Ως άλλος Ερωτόκριτος, ο Ράιαν φεύγει για τον πόλεμο για να αποδείξει μέσα από την ηρωική υπεράσπιση της πατρίδας τους ότι είναι αντάξιος σύζυγος για μια βασίλισσα …
«Είμαι χαμένος στις σκέψεις μου, όταν βλέπω την Ευατζελίν να έρχεται τρέχοντας.
«Τι έπαθες; Κλαις;»
«Ράιαν… δεν ξέρω πώς να στο πω» λέει με αναφιλητά.
«Τι συνέβη; Τι είπαν οι γονείς σου;»
Νιώθω να με πνίγει ένα μείγμα οργής και απελπισίας. «Ράιαν… είναι αλήθεια! Ξεκινάει πόλεμος».
Υπάρχει μια στιγμή σιωπής, αλλά τελικά η Ευατζελίν τη σπάει.
«Δεν θα πεις κάτι;»
«Το ξέρω».
«Από ποιον το ’μαθες;»
«Τέλος πάντων αυτό δεν έχει σημασία».
«Πώς μπορείς και είσαι τόσο ήρεμος…» σχολιάζει.
«Πρέπει να φύγεις από το παλάτι» με ικετεύει.
«Και να πάω πού, Ευατζελίν;»
Όταν βλέπω τον φόβο να φωλιάζει στα μάτια της συνειδητοποιώ ότι φωνάζω!
«Συγγνώμη, απλά δεν θέλω να είμαι φυγάς. Αυτή η χώρα με χρειάζεται, πρέπει να πάω να την υπερασπιστώ».
«Κι εγώ σε χρειάζομαι, Ράιαν. Όπως και η Γκρέις. Θα μας αφήσεις;»
Την τραβάω στην αγκαλιά μου και σκουπίζω τα δάκρυά της.
«Λυπάμαι, αλλά δεν έχω άλλη επιλογή. Υπόσχομαι να σου γράφω».
«Θα τη βρω την άκρη… Θα τη βρω» ψιθυρίζει απελπισμένη.
«Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου. Μη στενοχωριέσαι».
«Δεν καταλαβαίνεις! Δεν θέλω να ζήσω, αν πεθάνεις!»
Τα χείλη μου ακουμπούν απαλά το μέτωπό της.
«Θα μου δοθεί χάρη μόνο, αν υπερασπιστώ την πατρίδα. Ούτως ή άλλως αυτό θα έκανα! Αύριο, λοιπόν φεύγω» προφέρω τρυφερά.
«Όχι! Μου έδωσες μια υπόσχεση. Μου είπες ότι δεν θα μ’ αφήσεις».
«Συγγνώμη… Μακάρι να είχα άλλη επιλογή».
Το πώς συνεχίζεται η ιστορία μας και πώς τελικά οι δύο ερωτευμένοι θα βγουν νικητές, θα σας αφήσουμε να το ανακαλύψετε μόνοι σας μέσα από την απόλαυση της ανάγνωσης. Αν και πρώτη συγγραφική προσπάθειά της Κλέας μας, το κείμενό της δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από έμπειρους συγγραφείς. Οι ζωντανοί διάλογοί του σε καθηλώνουν. Οι γλαφυρές περιγραφές σε μεταφέρουν νοερά στον τόπο και τον χρόνο που διαδραματίζεται η ιστορία. Οι ανατροπές και τα δραματικά απρόοπτα σε κρατούν διαρκώς σε αγωνία. Παντού είναι διάχυτα τα έντονα συναισθήματα των ηρώων, με τους οποίους ταυτίζεται απόλυτα και ο αναγνώστης. Όλο το έργο χαρακτηρίζεται από την ευαισθησία που διακρίνει και την ίδια τη δημιουργό του. Και βέβαια, αξίζει να τονιστεί πως η έκδοση διανθίζεται από καλαίσθητες εικόνες, που συμβάλλουν κι αυτές στο όλο ρομαντικό κλίμα.
Κλείνοντας αυτή τη σύντομη παρουσίαση, θέλουμε να δεσμεύσουμε και την Κλέα μας με μια υπόσχεση, όπως δέσμευσε κι αυτή τους ήρωές της…. Να μας υποσχεθεί πως θα συνεχίσει να γράφει και θα μας χαρίσει πολλά ακόμα υπέροχα έργα της, φτάνοντας στο Ζενίθ της καλλιτεχνικής της δημιουργίας, όπως υπόσχονται και οι εκδόσεις της!
