Η γιορτή του Πολυτεχνείου είναι αυτή που αγγίζει περισσότερο τις ψυχές των μαθητών, αφού συνδέεται με τους νέους και ειδικά τους μαθητές και τους φοιτητές που οραματίζονται και διεκδικούν έναν καλύτερο κόσμο, απαλλαγμένο από κάθε μορφή καταπίεσης….
49 χρόνια μετά την εξέγερση, θυμηθήκαμε τα ιστορικά γεγονότα, τραγουδήσαμε τα τραγούδια που εμψύχωναν τους φοιτητές, παρακολουθήσαμε με συγκίνηση βίντεο με ντοκουμέντα και μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν όσα συνέβησαν τότε… Ιδιαίτερα συγκινητική η αφήγηση του οδηγού του άρματος που έσπασε την πύλη: τι σήμαινε για αυτόν τότε, τι σημαίνει σήμερα, πώς σημάδεψε τη ζωή του…
Την επιμέλεια της γιορτής είχαν οι εκπαιδευτικοί Παπαδάκη Γιάννα, Ρουμπελάκη Κλεάνθη, Σουλαδάκη Ελένη. Τα κείμενα διάβασαν οι μαθήτριες Βενιτουράκη Μαρίνα, Διαμαντοπούλου Ελένη, Νεραντζούλη Ραφαέλα και Χειρογιαννάκη Ζωή. Αφηγητής-οδηγός του άρματος ο Χρήστος Δεμέτζος. Τα τραγούδια απέδωσε η χορωδία και η ορχήστρα 2ου και 3ου Γυμνασίου Αγίου Νικολάου. Την τεχνική υποστήριξη της γιορτής είχαν ο εκπαιδευτικός Παπανικολάου Αποστόλης και οι μαθητές Βάρδας Μιχάλης, Ζερβάκη Μάρα, Κοζυράκης Μάνος, Κουρίνος Μύρωνας, Λυράκης Κωνσταντίνος, Λυράκης Νίκος.
Μέσα από αυτό το αφιέρωμα, συνειδητοποιήσαμε όλοι μας για ακόμα μια φορά πως το Πολυτεχνείο δεν είναι απλά ένα ιστορικό γεγονός:
- Είναι η αντίσταση στην καταπίεση!
- Είναι η διεκδίκηση της ελευθερίας!
- Είναι η κατάκτηση της ζωής!
- Είναι η αλλαγή του κόσμου!
- Άνοιξε δρόμους δύσκολους …
- Ας προσπαθήσουμε να τους ακολουθήσουμε!!